Fanatical about Leo ? (no, not really!)

Zachecona negatywna ocena Dublinii, wybralam sie do kina na 'The Revenant', czyli z polska 'Zjawe'. Film, pomimo dluzyzn i niedociagniec, przypadl mi do gustu bo ja lubie takie meczace klimaty. Zdaje sobie sprawe, ze dla wiekszosci widzow bedzie jednak nudny, choc z tego co slysze, mezczyznom sie podoba, tak jak podobaja im sie nowe Star Wars i Spectre, ktore z kolei nie podobaja sie wleczonym nan zonom i dziewczynom. Ale ad rem. Po pierwsze, coz za kinematografia. Jesli kiedys pojade do Ameryki, to ze wzgledu na te wlasnie, niesamowite, dzikie rejony (spotkania z niedzwiadkiem jednakowoz sobie nie zycze). Zdjecia krecono w USA, Kanadzie i - tu zaskoczenie - Argentynie. Rezyser upodobal sobie ujecie 'ku niebu i drzewom' - patrzcie, zrobilam podobna fotke w Tatrach jakies 10 lat temu:

Rozmach srogiej przyrody tamtych stron zapiera dech w piersiach i potrafie pojac, dlaczego pionierzy z Europy zapragneli wydrzec owe ziemie Indianom. Indianie to drugi atut filmu, a konkretnie wodz plemienia Arikara, posuniety w leciech, ale majacy posluch, ze hej. Biali mysliwi mimo swoich strzelb nie maja w naglym starciu z czerwonoskorymi zadnych szans. Indanie sa pokazani jako brutalni i skuteczni napastnicy, ludzie honoru ale i ulegajacy demoralizacji (dziewczyny w knajpie) i padajacy ofiarami bialych (spladrowane wioski, wymordowani mieszkancy).

Tom Hardy mowi w sposob jeszcze bardziej niezrozumialy niz w 'Legend' i meczylam sie, probujac rozszyfrowac ten jego belkot. Leo di Caprio za to sie nie nagadal, ale ze stekaniem i sapaniem nie bylo az tak zle - kto by nie stekal ugryziony w gardlo przez niedzwiedzia :) Bardzo duzo naturalizmu- rany klute i ciete, wybroczyny, krew bryzga na prawo i lewo, czlonki odrabywane...Z drugiej strony, rezyser wprowadzil udziwnienia, sceny ni to ze snu, ni z majakow. Odrobina metafizyki filmowi nie zaszkodzi, ale lepiej nie przedobrzyc a tu niestety nieco przedobrzyli. Po ciagnacych sie nieco 2.5 godzinach mamy wreszcie final, ktorego wszyscy sie spodziewalismy...czy na pewno ? Mnie utkwi w pamieci nie ostatnia scena z niebieskimi oczami Leo, a ta, kiedy indianski wodz znienacka przemawia do Francuzow w ich jezyku (oczywista analogia do szkockiego barbarzyncy bieglego ku zaskoczeniu wszystkich w lacinie jak i francuszczyznie, czyli Gibsona w Braveheart) i mowi im pare gorzkich prawd: zabraliscie nam wszystko; ziemie, zwierzeta...Zwierzeta to skadinad niemi bohaterowie i niestety zarazem ofiary w 'Zjawie', bezlitosnie trzebione przez klusownikow dla skor, wykorzystywane dla miesa (martwy bizon) a nawet jako schronienie przed mrozem (wiadomo, kon). Kiedy probuja sie bronic przez ludzkim intruzem, nieuchronnie ponosza kleske (wspomniany niedzwiedz). Sama nie wiem, co w tym filmie jest smutniejsze, zaglada zwierzat, Indian czy wreszcie bycie drugiemu czlowiekowi wilkiem. Sama nie wiem.

Wyszlam z kina zmeczona ale z silnym postanowieniem, aby w Odeonie bywac czesciej, zwlaszcza na filmach, ktore wiele traca na malym ekranie. Dalej nie przepadam za di Caprio, ale niech juz ma chlop tego swojego Oscara. Co przeszedl, to jego.